De parende Staartblauwtjes heb ik gefotografeerd met de camera op statief. Het tafeltje iets opgelicht met een ledlampje. Thuis bleek het wel een bijzondere ontmoeting te zijn. Vanaf 2011 heeft de soort zich van dwaalgast weer in Nederland gevestigd. Ook worden er ieder jaar meer aantallen waargenomen. Het het kenmerkende staartje aan de vleugel is goed te zien.

Dit witje heb ik gefotografeerd met de camera op statief en een 100- 400mm lens om genoeg afstand te kunnen houden van de vlinders. De camera op 1/2000 sec met ISO automatisch ingesteld. Om deze foto te maken is de ISO waarde op 4000 uitgekomen. Als experiment heb ik de ruis in de foto verminderd door Ps met Topaz Sharpen Al plug in.

Dit motje fladder langs de bloem van de kattenstaart omhoog. De vlinder rust normaal met alle vier de vleugels plat zichtbaar. Ik heb de camera op 1/2500 sec met ISO automatisch ingesteld. Om deze foto te maken is de ISO waarde op 4000 uitgekomen. Camera op statief met een 400mm lens om genoeg afstand te kunnen houden van de vlinders. Als experiment heb ik de ruis in de foto verminderd door Ps met Topaz Sharpen Al plug in.

Deze vlinder is op de vlinderlamp afgekomen. Camera op statief, iets opgelicht en met een ledlampje iets opgelicht. Foto stack van 15 opnamen gemaakt en in de camera samengevoegd tot 1 beeld.

Door het klikken van de camera heeft de rups zijn kop iets ingetrokken. De camera op stil gezet. De oogachtige niervormige vlekken zijn op de kop zijn goed te zien. Op die manier worden mogelijke, natuurlijke vijanden afgeschrikt. Het oude vel van de vervelling is op deze detail foto nog goed te zien. Het was niet mogelijk om een statief te gebruiken. Om zo veel mogelijk scherpte te krijgen en geen bewegingsonscherpte met heb ik 10 opnamen gemaakt en in de camera samengevoegd tot 1 beeld.

Deze Rups zat in het bermgewas in een greppel. Laag bij de grond gefotografeerd voor wat licht op de achtergrond. Om de hele rups scherp te krijgen en geen storende achtergrond heb ik 10 opnamen gemaakt en in de camera samengevoegd tot 1 beeld.

Rups van de Koninginnenpage heerlijk aan het eten van het Fluitenkruid.

De camera op statief en de kattenstaart in beeld en wachten tot er iets langs komt. Deze Honigbij heeft van de nectar gesnoept en vliegt weer weg.

De natuur laat ons bijzondere diertjes zien déze is er één van, de schorpioenvlieg.

Hoe leuk is dat, vanmorgen vroeg liep ik in het plaatselijke (wat niet echt groot is) bos toen er opeens een Ree wegrende. Ik bleef even staan kijken waar hij heen ging en tot mijn verbazing kwam hij net zo hard als dat hij ging weer terug rennen en bleef ineens op 20 meter voor me stil staan.

Door de droogte en warmte hebben insecten ook behoefte aan wat water zoals deze wesp die duidelijk ervan genot.

De drie jonge Visarenden maken nogal een zooitje van het nest waardoor pa en moe blijven aan vliegen met materiaal om het nest in orde te houden.

Voor het tegenlicht in de foto te krijgen heb ik dit mannetje Franse veldwesp laag bij de grond gefotografeerd. Om de wesp in zijn omgeving te plaatsen heb ik getracht het boerenwormkruid in de achtergrond niet storend maar wel herkenbaar inbeeld te brengen.

Deze Schorpioenvlieg heb ik gefotografeerd langs bosranden. Schorpioenvliegen zijn met mooie weer tot ruim in oktober te vinden.

De bloemen van de Jakobskruiskruid zijn klein. Daarom kan deze Honingbij zo van het en naar het andere bloempje lopen.

Deze wespen hadden een nest gemaakt onder de grond. Helaas voor de wespen heeft een Das het nest opgegraven om van het wespenbroed te eten. Misschien valt de schade mee. Het over gebleven stuk nest is na 10dagen nog volop gebruikt. De foto is gemaakt liggend op de grond, uit de hand en in Ps uitgesneden.

Op de Utrechtse Heuvelrug hebben we een kleine populatie van de kleine parelmoervlinder. In Nederland staat hij als kwetsbaar op de rode lijst. Het is een opvallende vlinder door de spiegels op de onderkant van zijn vleugels. De eitjes worden op de onderzijde van een viooltjesblad afgezet. Daarom wordt er in de akkerrand Akkerviooltje ingezaaid.

Deze Hommel uit de hand gefotografeerd om snel te kunnen reageren. veel opnamen net niet gelukt of hommel al uit beeld. En dan lukt het een keer dan wel.

Deze vliegende Tuinhommel uit de hand gefotografeerd. Veel foto’s net niet maar soms lukt het wel.

De gewone komkommerspin heeft de naam te danken aan het glanzende, geelgroen gekleurde achterlijf. Via Focus Stacking heb 10 opnamen gemaakt op statief en de camera heeft er 1 foto van gemaakt.

De roofvlieg stekt zijn prooi en spuiten een enzymen naar binnen die hun prooi verlammen en hun ingewanden doen verteren. De roofvlieg zuigt vervolgens de vloeibaar geworden inhoud naar binnen.

Dit stelletje was heel aandoenlijk een middagdutje aan het doen. Vond zo lief hoe het mannetje over het vrouwtje lijkt te waken.

Na een dutje bij haar jongen kijkt moeder uit de nestopening op ongeveer 9M hoog. We volgen dit gapende boommarter moertje al 5 jaar. Dat ze al wat ouder is is goed te zien aan het gebit. Ze mist een stuk van haar hoektand en de rest van het gebit vertoont slijtage.

Deze Boommarter loopt via de boomtakken om te gaan jagen. Even stop ze om vervolgens naar de volgende tak te springen. Op dat moment kon ik nog net een foto maken in tegenlicht.

Voor mij een soort van sport om LHBtjes te fotograferen want het zijn supersnelle rakkers dus des te groter de uitdaging.

Dit boommartervrouwtje is op de terugweg om haar jongen te zogen. Boommarternesten zitten vaak in een oude zwarte spechtenholten. Dit nest zit ongeveer 9 meter hoog in een beuk.

Dit slakje was wel nieuwsgierig om te zien wat aan de andere kant van het blad was.

Deze boom staat vlak bij een wandelpad. Hierdoor zijn de eekhoorntjes gewent aan mensen. Op een hoogte van 8M oefent dit jong het klimmen bij de boomholte. Heel mooi is te zien hoe de nageltjes in de bast haken om niet te vallen.

De eekhoorn maakt vaak een nest van takken in een boom. De binnenzijde wordt bekleed met mos en gras. Soms wordt een holte gebruikt in een boom. Dit nest met 3 jongen zit op ongeveer 8M in een beuk.

Ik heb het geluk de ijsvogel te fotograferen aan de vijver van m'n vrienden. Het ijsvogeltje komt zowel elke dag bij m'n vrienden aan de vijver, na een 3 tal uren wachten in m'n camouflagetentje kwam hij mooi poseren voor de foto.