Onlangs heerlijk gestruind in het bos. Het fotograferen van paddenstoelen in het bos kan een magische ervaring zijn, vooral wanneer je gebruikmaakt van een Trioplan-lens. deze lenzen staan bekend om hun unieke bokeh-effect, dat een dromerige achtergrond creëert, perfect voor de delicate details van paddenstoelen. Het mooiste licht om te fotograferen is vaak tijdens de vroege ochtend of late namiddag, wanneer het zachte, warme licht door het bladerdak filtert en een sprookjesachtige sfeer creëert

Een nieuwe Morgenster is onderweg om de wijde wereld in te trekken.

Soms kom ik ook nog wel eens wat anders tegen dan vlinders. Meestal wel op zoek naar vlinders, maar dit soort extraatjes sla ik niet over. Ook deze insecten zijn van dichtbij eigenlijk heel mooi. En ze doen geen vlieg kwaad.

Elk jaar is het weer een feestje om deze mooie vlinders tegen te komen. Het is een goed jaar wat de flora en fauna betreft. Het slangekruid is ook altijd erg fraai. In dit geval dus een win/win situatie.

Dit jaar waren de Tweekleurige hooibeestjes goed vertegenwoordigd. Op een mooie morgen met dauw geeft dat altijd net iets extra's.

Dit Groot geaderd witje zat nog heerlijk in zijn eigen droomwereld. Ik kon het niet laten om daar een dromerig beeld van te maken.

Van een afstand zag ik deze fuut met een verrekijker. Ik zag dat deze fuut vrij jonge kuiken op zijn rug had. Ze kwamen amper boven de veren uit. Met de camera rustig op een plekje staan wachten totdat de kuikens omhoogkwamen.

50 tinten goen, wat moesten we daar veel doen. Hier een foto met een beetje zoom.

Met enkele gelijkgestemde op pad geweest i.v.m. 50 tinten groen. Leuke dag geweest. Beetje gespeeld met een telelens en fluitekruid. Na wat speurwerk voor een leuke compositie kwam dit tevoorschijn.

Wat zijn de lepelaars toch mooie en bijzondere vogels. Lepelaars hebben in prachtkleed een oranjegele borstvlek en een lange, dikke afhangende kuif. En kijk eens hoe mooi die snavel is.

Op een mooi veldje vonden we ongeveer 10 mooie Oranjetipjes. Het waren voornamelijk vrouwtjes maar de mannetjes hebben we ook gevonden. Het bewolkte weer gaaf een mooi sfeer aan dit tafereel. Dan ben je toch wel een beetje in de wolken.

Het gezin is inmiddels gegroeid. De nieuwe mondjes moeten met enige regelmaat gevuld worden. Worden ze niet snel genoeg gevoerd onstaat er een concert van hongerige geluidjes. Zo nu en dan moeten de ouders er dus opuit om boodschappen te gaan doen.

De vlinder en het slangekruid staan in de schaduw. De achtergrond staat in de zon. Hierdoor word de achtergrond wat gelig. In de nabewerking is dit effect versterkt.

Ik heb al aardig wat reigers gefotografeerd maar deze deed wel heel erg zijn best om mij te verbazen. Het waaide behoorlijk en misschien koste dit gewoon wat meer moeite om in een rechte lijn te vliegen. Rechts van de reiger zaten wat takken die ik heb verwijderd. Verder is het gewoon een highkey en wat kleurverzadiging toegepast.

Deze hommel had de gele brem (als ik me niet vergis) uitgekozen voor de lunchbrake. Aan het gezoem was te horen dat deze hommel er van genoot. Stilzitten was er niet bij. Het heeft me dan ook wat pogingen gekost voor dit beeld. Je kent het wel. Net niet scherp. Net niet de juiste achtergrond, enz.

Groot geaderd witjes en margrieten kunnen niet zonder elkaar. Als de zon in de ochtend meewerkt is dat altijd weer een feestje. Op dit plekje heb ik veel van dit soort foto's kunnen maken. Het is al weer even geleden maar het gevoel van dat moment blijft me altijd bij. Wat een heerlijke ochtend was dat.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Het mannetje zorgt voor het nestmateriaal en het vrouwtje maakt het nest. Zo nu en dan krijgt het mannetje instructies om even langs bouwmarkt te gaan.

Meestal laat ik de narcissen links liggen. Hier heb ik mezelf uitgedaagd om er wat moois van te maken.

De krokussen blijven toch altijd weer een dankbaar onderwerp voor mij. Elk jaar weer leuk om er weer wat van te maken.

Heerlijk als ook deze fraaie bloemen weer verschijnen. Deze krokussen stonden in een middenberm. Ik lag op de straat zodat ik schuin omhoog kon fotograferen. Hierdoor had ik een mooi laag standpunt. Door een beetje te verschuiven kon ik mooi een witte auto in de achtergrond gebruiken voor een lichte achtergrond. Op deze manier vond ik de bloemen erg mooi uitkomen.

Ze zijn helaas al weer bijna verdwenen. Gelukkig komt er weer van alles tevoorschijn en kunnen we ons hart weer ophalen met mooie en leuke onderwerpen. Deze foto is gemaakt met een oud lensje. Het gaat hier om de meyer Gorlitz Oreston. Een lensje dat een lekker sfeertje geeft. F1.8 - iso 100 - 1/160 sec. Het was een beetje bewolkt weer tijdens de opname. Dat gaf mogelijkheden tot een high key effect.

Deze grote bloedsteelmycena's staan vaak met meerdere exemplaren bijelkaar op dode stronken. De tak waar deze mycena's op groeide was door iemand ergens opgelegd en een slag gedraaid. Hierdoor kon ik ze mooi op deze manier fotograferen. Dit is een stack van enkele foto's.

Bij Petten aan zee aan de slag geweest met langesluitertijden en filters. Het weer was lekker onstuimig. Mijn regenpak en laarzen kwamen goed van pas.

Amethistzwammen heb je in allerlei vormen en je raakt er volgens mij nooit op uit gekeken. Bij deze foto heb ik gebruikt gemaakt van een polarisatiefilter. Dit om ongewenste reflecties te voorkomen. De kleuren komen door het filter ook erg mooi uit.

Weer lekker in het bos geweest met de 100 mm Trioplan. Het valt af en toe niet mee, het gaat echter steeds beter. Deze mycyna's zijn erg fraai en spierwit.

Altijd leuk hoe die kleine paddenstoelen op dit materiaal groeien. De achtergrond heb ik zelf gecreerd door er drie grote langwerpige bladeren achter te plaatsen op een plamp (dit omdat mijn armen gewoonweg te kort zijn). Je moet dan wel een paar keer heen en weer lopen om alles op de juiste plek te krijgen.

Melksteelmycena op een dennenkegel.

Vandaag weer eens in het bos wezen struinen naar paddenstoelen. Hoewel je zoekt naar paddenstoelen krijg je er van alles bij. Spinnenwebben in je gezicht en allerlei beestjes als je op de grond ligt. Maar dit bosje natuurlijke bosbloemen stond er mooi bij.

Deze rups had continu gezelschap van mieren. Het leek wel of ze samenwerrkte. In de uitwerpselen van de rups zat iets waar de mieren wel van gecharmeerd waren. Foto is gemaakt bij vlinders aan de vliet.