Hoog in de boom zat hij en was de attractie van de dag, het bosuiltje. Af en toe gingen zijn ogen open, dit was zo'n moment.

Tijdens de Vriendendag van DDN hadden we het geluk dat we een bosuiltje konden fotograferen. Best lastig om tussen alle takjes door het uiltje vast te leggen. Wat had hij een bekijks! In deze compositie vond ik een kader van takjes om het bosuiltje heen.

Deze  foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot  en met 4 december 2024.

Van 5 tot en met 7 december kunnen alle DDN-gebruikers hun stem uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto!  De fotograaf wint een DDN Workshop naar keuze.

De uitslag volgt op  8 december a.s.

Na een nét niet gehaalde Outdoor Escape op de gezellige Meet your Friends kregen we een fijn goedmakertje van de medewerker van Natuurmonumenten: om de hoek, vlak naast het terras van het Bezoekerscentrum, zat een bosuil. Hij bivakkeerde daar al enige tijd, was ook even weggeweest maar kwam steeds weer terug. Gelukkig had ik de 500mm bij me en kon vanaf statief rustig fotograferen. Het uiltje draaide zijn kop af en toe en knipoogde soms naar iedereen die naar hem keek!

Deze  foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot  en met 4 december 2024.

Van 5 tot en met 7 december kunnen alle DDN-gebruikers hun stem uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto!  De fotograaf wint een DDN Workshop naar keuze.

De uitslag volgt op  8 december a.s.

Een half uur na zonsondergang, de camera lukte het soms niet meer om (automatisch) scherp te stellen! Maar het was het wachten waard. Prachtig. Vlak voor de bosuil wegvliegt, gaat hij op de rand zitten en scant zijn omgeving. Dat kan enkele minuten duren, maar soms ook heel kort. Vanuit schuiltent met extra camouflage. Vastgezet en afstandsbediening.

Wat de uil zo fascinerend vond weet ik niet maar hij/zij keek een hele tijd omhoog.

en hele tijd bij dit bosuiltje gezeten, leuk om te zien hoe het dier soms wat zit te dutten, dan weer wat zit te poetsen en even om zich heen kijkt. Ook het veranderende licht door de zon die soms tevoorschijn kwam en door de bomen scheen was interessant. Soms keek het uiltje even mijn kant op om vervolgens weer verder te dutten. Jammer genoeg kwamen er na enige tijd twee dames met lichte kleren die kordaat recht op de uil afstapten met hun camera's. Dat vond de uil wat teveel van het goede.

Man bosuil neemt het er nog even lekker van voordat hij op jacht moet om zijn kroost te voeden.

Dit jong lag lekker te relaxen hoog boven in de spar. Ik had dit nog nooit gezien, maar het was erg amusant! Op de grond met statief en afstandsbediening en camouflagenet. Hier was het al diep in de schemering.

Steeds lukte het mij niet (eventueel) jonge bosuilen te ontdekken, terwijl ik de ouders in de linde wel al een paar jaar volg. Dit jaar doe ik pogingen om de jonge bosuiltjes wel te volgen. Dat is niet makkelijk. Het nog niet vliegvlugge jong zat hier rustig op een tak in de linde, maar klimmen kon het al als de beste! Ik ben zodanig om de linde gelopen totdat ik de boomstam in de achtergrond achter het jong had staan.

Eindelijk lukte het mij na ongeveer 2 jaar om vrouw bosuil volledig (in ieder geval de kop) in beeld te krijgen. Soms had ik ze al samen gezien in deze holte, wat overigens géén broedholte is. Meestal zit man (de rooie, zie eerdere foto's) er alleen in. Nadat ze man de holte uitgejaagd had, liet ze zich even in vol ornaat zien om vervolgens ook op stap te gaan. Vanuit schuiltent.

Klassieke foto van twee Bosuilen in de holte van een boomstam. Dat ze zich samen laten zien is niet alledaags, ik ben er vaak geweest, maar meestal zit er maar één. door de storm van twee jaar geleden is de boom geknakt en waren de uilen vertrokken.

De laagstaande zon schijnt tussen de bomen door en verlicht even alleen de boom met de Bosuil.

De laagstaande zon bescheen soms tussen de takken door de bosuil. Dan draaide het uiltje soms zijn kop naar de zon en leek echt van de warmte te genieten. Voor vaste bezoekers van de Hoge Veluwe een bekend uiltje dat mooi op ongeveer gelijke hoogte met de fotograaf zit. Eigenlijk zit hij wat ver weg, door op een 600mm met ingebouwde 1,4x converter ook een 2x converter te gebruiken kreeg ik het uiltje toch lekker dichtbij met de beetje belachelijke brandpuntafstand van 1.680 mm.

Op het park een van de meest gefotografeerde bosuil. Kom er niet zo vaak meer maar bij een bezoek altijd even langsgaan of hij thuis is.

Dit bosuiltje vliegt uit het holletje in de boomstam van de boom recht op zijn doel af, mooi om de ultieme concentratie in zijn blik te zien.

Ik kreeg een tip van een wandelaar, die een tip had gekregen van iemand etc. etc.... dat er in een beukenboom vaak een bosuil zat. Eenmaal ter plekke hadden we hem gelijk gespot. Ik besloot de volgende ochtend met mooi licht terug te komen. De uil zat er weer. Ik bleef wachten tot een straaltje zonlicht precies op zijn kastanjebruine kop scheen. Daarbij heb ik voor extra kleur gebruik gemaakt van wat bruine beukenbladeren op de voorgrond. De uil leek te slapen maar hield me in de gaten!

Voorlopig laatste foto van de bosuil. Was genieten, uil ging ongeveer een kwartier na zonsondergang op stap en bleef ook wat langer in de holte kijken. Geweldig om te zien. Nu ook kortere sluitertijden kunnen gebruiken.

Ik ben dankbaar dat ik dit koppeltje bosuilen kan volgen. Hier kwam de 'rooie' te voorschijn en binnen een halfuur gaat 'de rooie' op jacht. De partner heb ik ook gefotografeerd, maar is erg schuw en piept er snel tussenuit als het tijd is om op stap te gaan. Deze keer wurmde de uil zich door de poten van de partner en was weg! Onmogelijk om in het donker te fotograferen, maar alleen al prachtig om mee te maken. Schuiltent. Foto lijkt overdag, maar was al diep in de schemering genomen.

Gister rond 12 uur zag mijn vriend een zilverreiger in een mooie witte sloot bij een wit weiland, tijdens het keren viel mijn oog op een bruine vlek in een wilg vlak langs de kant van de weg en dacht gelijk, BOSUIL, en idd een bosuil vlak langs de weg op 2,5 meter hoogt. een paar minuten kunnen geniete n voordat de vogel wegkroop in zijn hol. De zilverreiger daarna niet meer aangetroffen een tak net boven zijn oog weggepoetst

Ongeveer een half uur na zonsondergang ging de bosuil op stap. Lange belichtingstijd, daardoor veel bewogen foto's/ bosuilen. Vanuit schuiltent, 600 mm en extender, Canon R6

Holle Bolle Gijs van een bosuil. Ik denk dat die uil net goed getafeld heeft.

Volgens mij was die boos.

Op zoek naar een leuk onderwerp liep ik met mijn fotocamera in het Zeister bos. Een attente wandelaar tipte mij de locatie van een bosuil die hij daar al enkele dagen had zien zitten. Gelukkig zat hij er vandaag ook weer en had ik de gelegenheid om enkele foto's te maken.

Een familielid van de vorige upload. De camera op statief, zoals bijna gebruikelijk, WIFI aan en op afstand kan ik dan foto`s maken. Ook wat heen en weer gelopen. Ik werd echt in de gaten gehouden, hierdoor kreeg ik dit grappige effect.

Deze jonge bosuil, was nog niet echt lang van het nest en hield duidelijk de boel in de gaten. Als deze zou vallen geen probleem. Het was tegen de avond.

Deze foto is gemaakt ongeveer 20 -25 minuten na zonsondergang. Ik moest handmatig scherpstellen, wat eigenlijk ook al niet mogelijk was, en een beetje gokken met de belichting. Veel foto's kon ik weggooien, maar met deze was ik heel blij: de enige foto die helemaal scherp was!

Deze bosuil is waarschijnlijk een jong van drie jaar geleden die het territorium van de ouders overgenomen heeft. (Eén van de ouders is destijds helaas verdronken in een voerbak van de schapen, maar heeft in opgezette vorm een 2e bestaan gekregen op het Landgoed. Het was niet makkelijk om de uil te fotograferen. Belichting ong 7-8 sec. De kop is niet helemaal scherp, maar de messen zijn geslepen... tijd om op jacht te gaan!

Ik vind deze pose wel grappig.

Deze uil zit lekker te soezen, meer met ogen dicht dan open. Het was dus even rustig afwachten tot het oog iets open gingen.

Deze bosuil sliep voordat hij weer op jacht gaat