De Herfst vind ik altijd de mooiste tijd om een bos te fotograferen, zeker met zulke monumentale oude reuzen met blootliggende wortels.

Beetje eigenwijze foto met herfstkleuren

Vanmorgen weer lekker op pad geweest in het bos. Het gaat steeds mooier kleuren. Vandaag met zon en regen sprongen de kleuren er echt uit. Lekker weer aan het ICM'en geweest.

Ik kreeg hier een associatie met een buitenaardse levensvorm (Misschien te veel science fiction films gekeken). Het is toch gewoon een Aardse levensvorm; de Paarse knoopzwam leeft op dood hout en kan wonderlijke vormen aannemen. gemaakt met Laowa 100mm 2x macro, een lens zonder electronica dus geen info in de exif.

Minuscuul kleine bekertjes gevonden, de binnenzijde is witgrijs tot vuilgeel, buitenzijde dicht geelbruin behaard, vuilgeel tot vaal lichtbruin.

Met dank aan Fons Wijering voor de naam van het zwammetje.  

Altijd leuk hoe die kleine paddenstoelen op dit materiaal groeien. De achtergrond heb ik zelf gecreerd door er drie grote langwerpige bladeren achter te plaatsen op een plamp (dit omdat mijn armen gewoonweg te kort zijn). Je moet dan wel een paar keer heen en weer lopen om alles op de juiste plek te krijgen.

Het bos begint te kleuren. Wat is dat toch enorm genieten!

Nog eentje van een mooi gebied uit de Vulkaan-Eifel. Er stond niet zo veel water maar genoeg om lekker te spelen daar. Had in eerste instantie een foto van een halve seconden maar de beweging sprak me niet zo aan. Dus nog wat extra beelden gemaakt met een langere sluitertijd, zodat ik het thuis kon uitzoeken. Uiteindelijk is het deze geworden.

Weinig tijd de laatste maanden voor fotografie, dus maar eentje uit het archief. Hopelijk de komende tijd toch nog een aantal magische momenten in het bos .

Door omstandigheden een tijdje niet gefotografeerd. Maar vanmorgen eindelijk weer een beetje kunnen genieten in het bos.

Kleine paddestoel op een boomstronk in een vri jdonker bos. Spot meting op de paddestoel. voor he gewenste effect de belichting in Lightroom nog wat teruggebracht

Melksteelmycena op een dennenkegel.

Wij zouden als het regent minstens ergens onder gaan zitten, zo niet deze slak. Die lag lekker op de paddenstoelen in de miezerregen

Afgelopen donderdag was er eindelijk weer eens dikke mist die ver in het bos door drong. Goed en wel heb ik van acht tot een uur of elf kunnen genieten van de mist en ondertussen mijn best gedaan om dit jaargetijde mooi vast te leggen. Hoewel ik vooral op zoek was naar grillige eiken en lastige composities kan ik het ook niet laten om de wat makkelijkere paadjes mee te nemen. Dit is er zo een die er door het lage standpunt m.i. bijzonder statig uit komt.

Het is zo verrassend en steeds weer even afwachten en zien welk beeld je camera samenstelt wanneer je werkt met dubbele belichting. De sfeer van lichte mist en deze techniek vormden en sprookjesachtig beeld.

In maart kan het weer alle kanten op. Bij een temperatuur rond het vriespunt ging regen over in sneeuw en ontstond gaandeweg steeds dichtere mist. Dit hert wilde gelukkig even in een opening tussen de bomen gaan staan.

Er hing een beetje mist doorheen het bos, de ICM versterkte de sfeer.

Een overvol beeld met takken en stammen met wat licht door de mistlaag geeft een heel ander beeld, maar ik vind het ook wel iets hebben.

Van harte gefeliciteerd Jeroen Lagerwerf, je fraaie  foto "Exposed" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Jeroen te bewonderen.

Diegene die ooit paddenstoelen zijn gaan fotograferen in Dorst herkennen dit plekje wel. Een heerlijk gebied om nu met paddenstoelen te spelen en er zijn er duizenden.

Onderweg naar een bepaald stuk bos bleek dat het stuk was gekapt... balen natuurlijk, maar van de nood een deugd gemaakt en toch een leuke plaat geschoten. Het omgehakte bos zorgt hier voor het licht van rechts.

Dit cluster kleine primordia van de zalmzwam op rottende iep gevonden. Een klein bos met veel wegkwijnende iepen en een hoge relatieve luchtvochtigheid door o.a. de ondergroei van klimop e.d. zijn de ingrediënten voor de ideale omgeving voor deze wondertjes van de natuur. Ze groeien soms snel en kunnen na een halve dag al een ander beeld opleveren. Geprobeerd de accenten op de druppels te leggen maar de scherpte van de hoedjes niet te veel verloren laten gaan.

Gespeeld in het bos met een kleuren zak lamp. foto is niet bewerkt.

Een stukje bos hier dichtbij huis in dikke mist. Gemaakt vanaf een hoog punt op de Duivelsberg bij Beek.

Vandaag weer eens in het bos wezen struinen naar paddenstoelen. Hoewel je zoekt naar paddenstoelen krijg je er van alles bij. Spinnenwebben in je gezicht en allerlei beestjes als je op de grond ligt. Maar dit bosje natuurlijke bosbloemen stond er mooi bij.

De stammen in het laurierbos op de wat hogere hellingen zijn, door de permament hoge luchtvochtigheid, bedekt met korstmossen. De omringende stammen selectief donkerder gemaakt en de verzadiging teruggebracht.

Het was een van die mistige dagen dat ik onderweg was naar mijn projectlocatie, maar uiteindelijk niet aan het project toe kwam, vanwege zoveel prachtige mist- en lichttaferelen onderweg. De mist hield lang aan, maar niet lang genoeg om alles te kunnen fotograferen wat ik wilde. Eenmaal op dit bospad brak de zon een beetje door boven een open plek, wat een bijna magische lichtval creëerde op het donkere bos ernaast...

Radio Kootwijk… Terwijl ik de auto even parkeerde langs een voor mij bekende plek, zag ik in de verte een hert wegrennen, dus besloot ik daar mijn zoveelste ronde te gaan maken. Ik kwam vrijwel direct een roedel herten tegen. Ter plekke schoot ik een paar foto's. Daarna liepen de dieren op een draf in de richting van het gebied in aan de andere kant van de weg, waar ik nog niet was geweest. Een tijdje later kwam ik ze daar tegen in een fraaie bossetting terwijl ze het bospad overstaken.

In dit winterse landschap is de Zwarte Specht een zeer opvallende verschijning. De foto is genomen vanuit een fotohut in Finland, op een ijskoude donkere ochtend.

De Laurisilva is een endemisch relict, na de ijstijd is dit bostype met vooral Laurierbomen uit Europa en Noord Afrika verdwenen en alleen nog op eilanden te vinden. Door een geluk van lichtval werd deze ene boom uitgelicht.