Door er vroeg te zijn kleurde het eerste ochtendlicht fraai het kwelwater op in het veen .

Zou de houtduif zijn spiegelbeeld herkennen? Rustig drinkend aan een vijvertje in het bos met varens als achtergrond.

Opname gemaakt met ICM-techniek

Mijn fotografie heeft door drukte een tijdje stil gelegen. Maar nu ben ik weer klaar om het op te pakken. Te beginnen met deze foto die ik voor mijn coachingtraject uitwerkte met een texture. Ik heb een beetje een haat-liefde verhouding met textures. Ik vind het heel leuk om te doen. Op een regenachtige dag lekker achter de pc in de weer met je creativiteit. Maar lang niet altijd vind ik de resultaten mooi. Vorige week lukte het ineens en heb ik wat resultaten waar ik iig zelf blij mee ben.

Met ICM gemaakt beeld

Tijdens een wandeling op de Hoge Vuursche in Baarn zag ik een pad met veel paardenbloemen met citroenvlinders er omheen dwarrelend. De foto is genomen met een Helios lens.

Een bosfoto van afgelopen najaar. De nabewerking heeft een tijd stilgelegen. Maar vorige week had ik ineens weer het inzicht terug om het af te maken. Daarbij kwam ook de titel ineens in mij op.

De onscherpe anemoon in de achtergrond vond ik wel een leuke herhaling geven.

In een wat dichtere groep anemonen is het altijd leuk spelen met beperkte scherpte

Drie bloemen mooi op een rijtje.

Ondanks de buien een lekker ochtendje plat in de modder tussen de anemonen doorgebracht. Gelukkig gingen ze wel open. Deze Anemoon stak mooi boven de massa uit.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Steeds ben ik op zoek naar bloemetjes die er wat uit springen. Zo vond ik dit knikkend anemoontje, de zon was ook van de partij en met de paraplu kon ik de lichten mooi in balans houden.

Ik vond deze anemoontjes nog in mijn archief van vorig jaar en vond deze ook prima voor de foto v/d maand. Bij deze had ik ook weer mijn CD gebruikt om een zachte foto te bekomen.

In het park dat overal rijkelijk bezaaid was met bosanemonen, had dit exemplaar een uniek plekje gevonden voor hem alleen. Gisteren gefotografeerd tijdens de Fotodag bij kasteel Oud Poelgeest. Dank voor de organisatie, e.e.a. was prima geregeld door Brigitte en Loes. Leuk om tussen het fotograferen door andere hobbyisten te spreken. Bovendien bleven de voorspelde slechte weersomstandigheden uit. Geen druppel regen gezien. Alleen de wind maakte het fotograferen lastig.

Op zoek naar mooi licht vond ik deze anemoontjes mooi staan voor het thema van de maand.

Door de witballans op gloeilamp te zetten kon ik heel zonnig beeld bekomen. Met de rijstzak op de grond kon ik een laag standpunt bekomen en dicht in de vegetatie gaan.

De anemoontjes had ik al gevonden , het was alleen wachten op mooi weer en gisteren was het moment om naar het bos te fietsen. Met de reflex paraplu kon ik zachte foto's maken .

Afgelopen zondag heb ik een workshop beweging bij Arie van den Hout gedaan. Heeeel veel foto's gemaakt en ook heeeel veel foto's weggegooid. Maar niet deze :-)

Een beeld van een bos in de Hoge Venen na de sneeuwval . Ik heb gebruik gemaakt van dubbele belichting vanuit de camera om de sfeer en diepte te versterken.

Op de voorste helling staan vooral naaldbomen, de achterliggende helling loofbomen. Het lijnenspel dat ontstond door in te zoomen sprak me wel aan.

Af en toe zie ik ik het najaar een blad aan een dun draadje zweven in de wind. Een leuke uitdaging om er een foto van te maken.

De laagstaande zon schijnt tussen de bomen door en verlicht even alleen de boom met de Bosuil.

Tijdens fotografieochtend bwezig geweest met meervoudinge belichting.

Berken fascineren mij altijd, en zeker ook de bast van deze bomen. Helemaal als er van die leuke krulletjes op zitten. Maar om te fotograferen zitten die krulletjes vaak op een lastige plek. Ik werd helemaal enthousiast toen ik vier stevige berken plat op de grond zag liggen, waarvan er één vol zat met krulletjes. Deze kon ik met gemak van alle kanten benaderen.

Wederom een ICM bos. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Een ICM uit het Speulderbos. Heerlijk kunnen oefenen met mijn nieuwe 100-400 lens.

Sprielderbos, het zusje van het Speulderbos. Maar ook daar is het magisch als het licht net even op de goede plaats valt.

Een dubbelfoto van een coniferen bos met icm. Het onderste deel is uiteraard het vaste deel (wel met focus een stack) en het bovenste deel is verticaal bewogen door de statiefkop opzei en matig los te zetten. EXIF voorgrond: 15s, f/11, iso 100, 51mm

Gewerkt met dubbele belichting vanuit de camera in het herfstbos. Ik heb het berkenboompje een beetje minder verzadiging gegeven in de nabewerking.