"Zelfs na 3 liter gel en 5 uur kammen besloot mijn haar: 'Vandaag doen we het lekker zelf.' Ik noem het windvlaag chic met een vleugje jungle fever. Geen filter kan deze coupe nog redden, maar hé - stijl is ook maar een mening.

Nog zat in het archief, dus nog maar eentje van een vroege ochtend in het veld, toen er een stuk meer vlinders waren dan nu. Het is echt dramatisch slecht.

Heerlijk als je dit zo vroeg in de ochtend kunt vinden, dit jaar hier in mijn omgeving is het me nog niet gelukt, dus dan maar eentje uit het archief, daar zit nog zat in waar niks mee gedaan is.

In mei waren we een week op Helgoland, dé Jan-van-Genten 'hot-spot' relatief dicht bij huis. Als de avond valt, komt de reflectie van de zon op het water van de Noordzee en maak je daar gebruik van bij het fotograferen van je onderwerp. Je moet dan wel precies op de goede plek staan, hetgeen met veel fotografen om je heen nog niet eens zo gemakkelijk is.

Ik had me voorgenomen om tijdens mijn vakantie in Slovenië, afgelopen weken vlinders te fotograferen. Tot mijn grote schrik fladdert ook daar in de ruige natuur nauwelijks iets en zijn ze vroeg in de ochtend ook niet terug te vinden. Dan maar eentje uit mijn archief, die nog niet eerder aan bod gekomen is. Een vroege ochtend in Zuid Frankrijk. Genomen met een Meyer Gorlitz Oreston objectief voor de sfeer.

Scholekster op het strand. Opname met de reflex lens 5.6/250mm.

Vroeg in de ochtend als het licht twinkelt over het natte plas dras gebied is het genieten om dan deze grutto zo fraai in tegenlicht voor de lens te krijgen.

Mijn eerste experiment met een Ttartisan Bubble bokeh lens 2.8/100 in combinatie met een tussenrig. Ik heb gekozen voor een meer abstracte stijl om het mooie bokeh-effect op de donkere schelp te behouden en zachtere, rustigere tinten die goed passen bij het zand en de vele bokeh eromheen.

De laagstaande zon scheen door het frisse beukengroen achter de witte akelei en zorgde voor een fijne bokeh.

Schelpen op het strand. Opname met de reflex lens 5.6/250mm.

De Latijnse naam, Allium ursinum, betekent 'ui van de beren', onze oosterburen noemen de plant Bärlauch'. Dat schijnt een verwijzing naar het (bij)geloof dat beren na hun winterslaap als eerste daslook zouden eten. Je schijnt er lekkere pesto van te kunnen maken. Toen ik vanochtend in het bos kwam schrok ik me een hoedje, het is al bijna uitgebloeid. Zeker twee weken eerder dan ik gewend ben. Gelukkig waren er hier en daar nog mooie plukjes te vinden.

Langs de paadjes groeit mometeel weer van alles. Daslook is er daar een van. Gemaakt met de primotar 135 mm 3.5

Het madeliefje of meizoentje (Bellis perennis) is een overblijvend kruid uit de composietenfamilie (Asteraceae). De gesslachtsnaam Bellis is afgeleid van bellus, wat "mooi"betekent. Deze foto is gemaakt met de Meyer Gorlitz Orestor 135 mm 2.8 Deze lens is weer iets anders als de Oreston maar zeker ook een plezier om mee te prutsen.

De drie madeliefjes in een andere sfeer door opnieuw gebruik te maken van meervoudige belichting met de vintage lens maar dit keer vanuit een andere invalshoek.

Gemaakt met een analoog lensje, de Helios 44-2

De bosanemoon is een prachtige en fragiele bloem. Deze delicate bloemen, met hun witte of zachtroze bloemblaadjes, bedekken de bosbodem als een zacht tapijt en brengen kleur in de vaak nog kale bossen. De bosanemoon groeit het liefst in loofbossen en op open plekken waar het zonlicht door de nog kale boomtakken kan schijnen. Bosanemonen zijn verrassend veerkrachtig en hebben een unieke manier van verspreiden; ze maken gebruik van mieren, die de zaden meenemen en zo helpen bij hun voortplanting.

Ik kende dit plantjes wat lid is van de ranonkelfamilie als Speenkruid. Maar er blijken diverse namen te zijn voor deze gele bodembedekker. Naast Speenkruid wordt deze vrolijke voorjaarsbloeier ook wel oaneklootjes , katteklootjes of vijgwortel genoemd. Mocht je last van aambeien hebben dan kunnen de oaneklootjes verzachting bieden. Primotar 135 mm 3.5

Vandaag heb ik mij verlaagd tot een niveau net boven de grond. Vanuit dit perspectief gaat er voor iemand van 1.9 meter een compleet nieuwe wereld open. Met zo'n laag standpunt lijkt het alsof je midden in een miniwereld rondloopt. En laten we eerlijk  wezen wie wil er niet tussen de daisies vertoeven. Foto is gemaakt met een primotar 135 mm 3.5

Het licht was wat aan de harde kant maar ik kon er toch nog wat van maken. Een grote witte paraplu en wat schaduw van enkele bomen zijn dan best handig. Door de droogte waren het er niet zo veel maar ik heb me toch prima vermaakt.

Ook hier ben ik weer blijven steken bij de paarse anemoonen. Voor deze foto heb ik gebruik gemaakt van de Meyer Gorlitz Primotar 135 mm 3.5. Een lens met een mooi effect. Het blijft altijd zoeken naar de juiste afstand voor het mooiste beeld. Met dit als resultaat krullen willen mijn mondhoeken toch wat omhoog. Hebben jullie dat ook weleens?

Bij een stuk ondergelopen wandelpad op de voorgrond en laag bij de grond 'ontstond' dit beeld door de lens. Achter het water een dubbele rietkraag waarachter een zogenaamd 'wiel'; een diepe waterpartij. Met tegenlicht genomen waarbij ik heb scherpgesteld op de grasgroene helling achter het wiel. Kwam erachter dat het beeld dan het mooist is en zonder dat je die grashelling kunt zien.

De bosanemonen bedekken de bodem nog steeds als een mooie warme gebreide deken. De één staat nog mooier te pronken dan de ander. Net als wij worden ze aangetrokken door het heerlijke zonnetje van de afgelopen dagen. Het vintage effect van de Meyer Gorlitz Oreston 50 mm 1.8maakt er een mooi geheel van. F1.8

Wolken van kersenbloesem met een kleine regenboog (lensflare) en beroemde bokeh van Helios lens.

De bloeiende kersenboom. Opname met de reflex lens 5.6/250mm.

Gouden uurtje op het strand van Noordwijk met veel bokeh op het zeeoppervlak.

Ik heb hier gebruik gemaakt van meervoudige belichting vanuit de camera. Het gaat om twee foto' s, eentje met de lentebubbeltjes en een andere met de focus op de druifjes. De Helios Trioplan zorgde voor de bokeh.

Het vastleggen van voorjaarsbloeiers is inmiddels toch wel een 'guilty pleasure'. Elk jaar hetzelfde, maar ik kan het niet laten. Maar bij de eerste krokusjes word je ook blij, het macroseizoen is weer begonnen! Voor deze foto heb ik gespeeld met kerstslingers voor het verkrijgen van de zachte sfeer. En ik heb de witbalans aangepast.

Rietstengel met tegenlicht waar hier en daar nog wat ijspegels in zaten.

IJskristallen met zand op het strand. Gemaakt met Helios lensje.

Prachtige ijskristallen gegroeid op een paaltje met een opgaand takje daarop. Een eenvoudig object van dichtbij kan zo mooi zijn. Omdat dit geheel op een paal is gegroeid heb ik de categorie mens en natuur aangevinkt... maar je moet het weten, want volgens mij is het niet zichtbaar aan de foto.