Ja, het is bijna over, de narcissen verwelken. Foto gemaakt met dubbele belichting in de camera. Ik heb expres de verdorde randjes zo gelaten om de vergankelijkheid weer te geven.

Speenkruid groeit vaak zó uitbundig en overal, dat veel mensen het zien als een plaag. Maar ik kan wel vrolijk worden van zo'n waas geel. En een enkele bloem is ook best mooi.

Een fraai klokje is de wilde hyacint maar best lastig om een mooie compositie van te maken doordat ze vaak in bosjes bij elkaar staan. Ik had geluk één enkel takje te vinden waar deze vier klokjes er aanhingen.

De Japanse Sierkers ook prunus serrulata genoemd staat nu in volle bloei, een feest om naar te kijken en te kunnen vastleggen tussen de windvlagen door.

Deze hommel had de gele brem (als ik me niet vergis) uitgekozen voor de lunchbrake. Aan het gezoem was te horen dat deze hommel er van genoot. Stilzitten was er niet bij. Het heeft me dan ook wat pogingen gekost voor dit beeld. Je kent het wel. Net niet scherp. Net niet de juiste achtergrond, enz.

Foto gemaakt met de lensbaby.

Deze kievitsbloem laat mooi zijn stampertje zien.

Deze tulp staat al jaren in m'n tuin. Zodra de bol opkomt is deze groen, daarna kleurend naar geel. Bij opengaan worden de blaadjes dunner en roomwit met een fuchsia randje van 2 mm daaromheen.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Deze twee bosanemonen staken net iets boven de rest uit. Er was mooi zacht licht en dat heb ik op de voorgrond versterkt met een plastic zakje. Hoewel de tweede bijna niet zichtbaar is, leek deze me toch net passen in het thema van de maand.

De kievitsbloem, één van mijn favoriete voorjaarsbloemen om te fotograferen.

In het park dat overal rijkelijk bezaaid was met bosanemonen, had dit exemplaar een uniek plekje gevonden voor hem alleen. Gisteren gefotografeerd tijdens de Fotodag bij kasteel Oud Poelgeest. Dank voor de organisatie, e.e.a. was prima geregeld door Brigitte en Loes. Leuk om tussen het fotograferen door andere hobbyisten te spreken. Bovendien bleven de voorspelde slechte weersomstandigheden uit. Geen druppel regen gezien. Alleen de wind maakte het fotograferen lastig.

Rondom het kasteel Oud Poelgeest groeiden naast en tussen de vele bosanemomen ook de elegante vingerhelmbloem en holwortel. Ook in een witte variant, extra leuk. Dus die 'moest' op de foto.

Bij de naam 'holwortel' zou je niet denken aan het iele en zeer elegante plantje dat deze naam gekregen heeft. Het is een stinzenplant en bloeit in het vroege voorjaar. Vaak staat het gemengd met de vingerhelmbloem, waarvan de bloemen vrijwel hetzelfde zijn. Het verschil zit in de blaadjes; bij de vingerhelmbloem lijken die op handjes, die van de holwortel zijn rond. In het Thijssepark bloeien er veeeel, van beide soorten.

Wat een geluk dat mijn buren deze prachtige boom hebben staan. Ik ben er op een bewolkte ochtend naar toe gelopen en heb hem met een Helioslensje met trioplan effect gefotografeerd. Ik twijfel een beetje of ik de bloem rechts eraf moet halen, of dat deze juist iets toevoegt. Graag hoor ik hierover de meningen.

Hele bossen zomerklokjes stonden in het Thijssepark. Een vrolijk gezicht. Deze klokjes groeien met veel hogere stengels dan bv. de sneeuwklokjes. Geeft iets meer mogelijkheden voor foto's. Zomerklokjes hebben i.p. twee klokjes aan iedere stengel, maar ik zag er ook wel met drie of vier. En we hoeven dus niet tot de zomer te wachten om ze te zien bloeien.

Meestal laat ik de narcissen links liggen. Hier heb ik mezelf uitgedaagd om er wat moois van te maken.

Het voorjaar laat zich zien en voelen.

De krokussen blijven toch altijd weer een dankbaar onderwerp voor mij. Elk jaar weer leuk om er weer wat van te maken.

Ik heb geprobeerd om het licht van de gouden ochtendzon op te vangen met de telelens. Tijdens de nabewerking nog een beetje bijgestuurd in de witbalans en kleurtemperatuur.

Een lange tulp met dichte bloem en een korte waarvan het koppie open is. Het deed me denken aan contact; communicatie tussen de twee: de puber die het grootste woord voert en de meester of vader die luistert...

het was laatst mooi weer, en de krokussen bloeien weer, en heb op een middag deze foto gemaakt.

Tulpen vind ik altijd op hun mooist wanneer ze bijna uitgebloeid zijn. Dan leg ik graag details vast. Hier bij de macrolens nog gebruik gemaakt van een tussenring voor de minimale scherpte.

Deze struik bloeit momenteel in Arboretum Kalmthout. Koos ervoor de naar het midden van de boom toe te fotograferen, waardoor ik de achtergrond donker kon houden en de bloemen beter tot hun recht komen. Iemand vond het net oorbellen, zou wel heel mooi zijn in zilver gegoten. Dus vandaar de titel.

Heerlijk als ook deze fraaie bloemen weer verschijnen. Deze krokussen stonden in een middenberm. Ik lag op de straat zodat ik schuin omhoog kon fotograferen. Hierdoor had ik een mooi laag standpunt. Door een beetje te verschuiven kon ik mooi een witte auto in de achtergrond gebruiken voor een lichte achtergrond. Op deze manier vond ik de bloemen erg mooi uitkomen.

Ze zijn helaas al weer bijna verdwenen. Gelukkig komt er weer van alles tevoorschijn en kunnen we ons hart weer ophalen met mooie en leuke onderwerpen. Deze foto is gemaakt met een oud lensje. Het gaat hier om de meyer Gorlitz Oreston. Een lensje dat een lekker sfeertje geeft. F1.8 - iso 100 - 1/160 sec. Het was een beetje bewolkt weer tijdens de opname. Dat gaf mogelijkheden tot een high key effect.

Foto gemaakt met de Lensbaby Sweet 50 voor een wat dromeriger effect.

Fijn dat alles weer uitgaat lopen. Een stack foto gemaakt met de 3 bloempjes digitaal op een rij. Tabletop foto.

Met deze foto wilde ik het tere, prille van de pas ontloken sneeuwklokjes weergeven. De foto is gemaakt met mijn Canon Eos R en Canon 100 mm macrolens. F/3.2, Sluitertijd 1/1250, ISO 400 Koele witbalans om de foto wat extra sfeer mee te geven

Heerlijk dat verschillende vroeg bloeiende struiken weer in bloei komen. Tabletop foto. Om de bloem en de knop scherp te krijgen een fotostack gemaakt.