Op een frisse windstille ochtend terug gegaan naar de plek waar ik eerder die week Bandheidelibellen had gevonden. Gelukkig wilde er eentje meewerken. Het spinneweb in de achtergrond kreeg ik erbij cadeau. Ik twijfel nog een beetje of het wat toevoegt of stoort.

Tussen de vele bloedrode Heidelibellen vlogen enkele afwijkende exemplaren; het bleken bandheidelibellen. Een soort die langzaam algemener aan het worden is. In de vlucht geven de vlekken op de vleugels een heel apart effect. Gelukkig gaan deze heidelibellen ook vaak op min of meer vaste plekken zitten. Dus rustig in het gras gaan liggen wachten bij een takje.

De libellen vliegen weer al heb ik het idee dat het maar mondjesmaat is.

Ik ben wel eens jaloers op de geavanceerde Olympus camera's waarmee je heel snel en accuraat focus-stack foto's kunt maken. Misschien zou ik hiermee wel een foto kunnen maken waarbij ook de vleugels met de voor het mannetje van de Bandheidelibel kenmerkende vuurrode pterostigmata scherp zouden zijn. In de situatie waar ik mee te maken had stond er teveel wind voor een handmatige focus-stack.

Mijn vorige upload was de Bandheidelibel man met zijn rode achterlijf maar de dame mag er ook zijn zo te zien.

Na veel speurwerk toch nog de Bandheidelibel gevonden. De populatie is vrij schaars in Nederland maar zo af en toe laat hij ( rood is het mannetje) zich bewonderen. Het leuke van dit moment dat hij plaats nam voor het Jacobskruiskruid.

Die mannen komen altijd maar in beeld van de bandheide libellen, maar ook de vrouwtjes met haar witte pterostigma mogen er zijn. Vroeg in de ochtend met de libel in de schaduw en de zon in de achtergrond. Handmatige stack van 4 beelden. Stacking software heeft de grootste moeite met de details in de vleugels, vandaar handwerk.

Bandheidelibel (mannetje) vroeg in de ochtend bij zonsopkomst. Gefotografeerd met een Myer Görlitz Oreston 50 mm objectief bij volle opening van F 1.8 om optimaal gebruikt te maken van het fantastische bokeh dat dit objectief produceert.

Is de vrij ruimte functioneel, eigenlijk niet maar ik vind het gewoon mooi.

Bandheidelibel rust ff uit in het zonnetje

Wat zijn ze toch mooi de bandheidelibellen. Kon deze op een prachtige ochtend fotograferen, weer afstand gehouden om de omgeving mee te nemen.

Inlezen in de habitat,gedrag en vliegtijd en netwerken voor vindplekken Overdag gaan kijken in het gebied en de slaapplekken spotten. Wekker om 4 uur s'nachts zetten Koffie en een uurtje rijden. Libel zoeken en positie in nemen wetende waar de zon opkomt. Als de zon opkomt vijf minuten de tijd hebben voor deze foto. Zer uur in de ochtend missie geslaagd. Wie zegt dat macrofotografie geen topsport is ;)

Parende bandheidelibellen bij een vaartje. Ze wisselden dit vliegend en even op een grassprietje af. Om een grote scherptediepte te krijgen wilde ik stacken. Dus snel reageren. Half liggend op de rand van de vaart een aantal pogingen gedaan en deze is gelukt. Het mannetje houdt het vouwtje stevig in de nek vast. Een unieke prachtige manier van paren. Waar hebben ze dit geleerd?

Op nevelige morgen afgelopen jaar gezocht naar bandheide libellen . Op een beschutte plek achter wat struiken deze gevonden . Toen er even na zonsopkomst de zon voorzichtig door de nevel heen kwam ontstonden er prachtige sfeervolle zonneharpen over het veld . Snel gezocht naar het mooiste licht . Uiteindelijk duurde dit moment slechts enkele minuten .