Het blijft altijd een leuke uitdaging om te proberen libellen in de vlucht te vangen. Dit paartje Bruinrode heidelibel vloog in tandem rond om eieren af te zetten, daardoor vlogen ze heel even niet zó hard voorbij. Dat maakte het me net even wat gemakkelijker.

Het resultaat van een paar uurtjes naar de AWD met enkel een macrolens

Iedereen die wel eens in de AWD komt, weet dat er een Vos loopt die nogal nieuwsgierig is. In dit geval kwam hij zo dichtbij dat ik aan 150mm bijna te veel had.

Tijdens een wandeling in de AWD vonden we een klein poeltje met verschillende Lantaarntjes. Gelukkig is het gelukt om dit paringswiel te fotograferen zonder natte voeten te krijgen. Het feit dan het mannetje en vrouwtje een andere kleur hebben, vind ik een leuk detail.

Op de valreep nog wat blauw: blauwe libel boven blauw water. Genoeg blauw lijkt me :-)

Vliegende libellen fotograferen is altijd weer een uitdaging, meestal lukt het niet, maar af en toe is het bingo en dan is het ook nog eens leuk om te ontdekken dat ik de niet zoveel voorkomende Zuidelijke Keizerlibel voor de lens had.

Een warme zondag! Rood aangelopen door de hitte wist de Vuurlibel het zweet van zijn voorhoofd ;-)

Ik zat aan de waterkant om juffers en libellen te fotograferen toen er ineens iets langs mijn blote benen streek... het bleek een mannetje Zandhagedis te zijn. Even schrokken we van elkaar, toen ging hij weer rustig zijn gang en vervolgde zijn weg langs de oever waarbij hij onderweg even mooi voor me poseerde.

Even op de creatieve tour geweest bij een veldje vol met Slangenkruid, open diafragma, ruim 3 stops overbelicht en de witbalans op kunstlicht gezet. En voilà, nu past de foto in het thema blauw!

In de AWD tegen gekomen. Was flink bezig met een aantal capriolen. Uiteindelijk kon ik hem in deze karakteristieke houding vast leggen. 1ste upload niet geplaatst vanwege een gele zweem. Dit gecorrigeerd en nu deze versie. 

Soms heb je dat gevoel dat je bekeken wordt. Dat had ik vlak voordat ik deze foto kon maken. Ik had hem eerder door dan hij mij want toen die me zag begon die te kwetteren. Kon nog wel een foto maken.

Er hing een dreiging in de lucht. Deze hagedis keek opvallend veel naar boven.

Ik had de Krooneenden al vaker gezien in de AWD, maar altijd te ver weg. Afgelopen zaterdag ben ik een poos op de oever gaan liggen wachten, en jawel, af en toe kwamen ze wat dichterbij. Niettemin moest ik deze foto toch nog flink croppen, al was het alleen al omdat er een stuk of 30 zaten en er dus altijd wel een of meer hinderlijk in beeld zwommen. Als je daar dan een poos ligt te kijken vergroot dat natuurlijk de kans op mooie momentjes, zoals dit paartje met de snaveltjes vol groenvoer.

'Het regent zonnestralen', dat was mijn eerste gedachte als titel, en het past wel bij 'maart roert zijn staart'. Na de sneeuwbuien van vrijdag helemaal, want je kunt natuurlijk ook sneeuwvlokken in de bokeh zien ;-). Gebruik gemaakt van het tegenlicht en de lichtpuntjes op het water, bewust wat gras in de voorgrond meegenomen, dat verdubbelt en herhaalt zich zo leuk.

Het was gisteren erg stil met de vogels tijdens mijn tochtje door de AWD en dan ga je andere onderwerpen zoeken, zoals deze rietpluimen met de schitteringen van het water erachter. Geprobeerd wat orde in de chaos te scheppen en op die manier de herhalingen in beeld te brengen.

Liggend aan de waterkant kwam de Tafeleend wat dichterbij en begon rustig de veren te poetsen.

Lekker smullen van de zaadjes in het riet, het mag duidelijk zijn hoe de Rietgors aan zijn naam komt.

Deze gesneuvelde Beuk vond ik een mooi moment om mijn groothoek uit de fototas te halen. Gebruik de groothoek niet zo vaak vandaar dat het een uitdaging voor mij is.

Liggend aan de waterkant verscheen deze Tafeleend in mijn zoeker, erg schuw, dus heel stilletjes achter een pol riet blijven liggen en toen kwam hij even wat naderbij,

Krakeenden zijn prachtig getekende eendjes, maar ik zag pas hoe mooi de vleugels zijn toen het me lukte om er een in de vlucht te vangen.

Was ik afgelopen week al heel blij met mijn zwemmende Grote zaagbek, een paar dagen later lukte het me om deze prachtige eend in de vlucht te vangen, nu dus helemáál happy!

In deze tijd van het jaar is het in de Amsterdamse Waterleidingduinen genieten van de wintergasten zoals de Grote zaagbek. Ik had al meerdere keren vergeefs geprobeerd deze prachtige maar schuwe eend eens goed in beeld te krijgen. Afgelopen maandag lukte dat eindelijk, en ook nog eens vanuit een lekker laag standpunt. Dit is het mannetje, met zijn gelige buik ook wel Boterbuik genoemd, het vrouwtje staat nog op mijn wensenlijstje.

Ik had deze groep spreeuwen al in het vizier toen ze ineens bijna rakelings over me heen vlogen, echt een heel gaaf moment!

Wilde zwaan in slaapstand of gewoon in elkaar gedoken om zich te beschermen tegen de kou?

In de Amsterdamse Waterleiding Duinen zijn de Damherten zó gewoon dat ik ze vrijwel nooit meer fotografeerde. Hoe leuk is het dan om ze weer eens met een frisse blik te bekijken en op zoek te gaan naar herten op fotogenieke plekjes.

Ik upload niet vaak twee foto's per dag, maar de twee Wilde Zwanen horen wel een beetje bij elkaar. Zoals gemeld bij de andere foto heb ik daar behoorlijk gecropt, bij deze spetterende zwaan heb ik eens geprobeerd of ik dat nóg extremer kon doen, foto is nog geen 5% van het origineel, maar volgens mij kan de kwaliteit er best nog mee door.

Groepje Knobbelzwanen op een besneeuwde sloot.

Door de foto ruim te belichten werden de wuivende grassen bijna wit, waardoor een wat winters sfeertje is ontstaan.

Na feedback op mijn eerder geplaatste foto in zwart-wit van een duinlandschap, heb ik opnieuw een duinlandschap in zwart-wit bewerkt en wat meer aan de schuifjes getrokken in LRC in de hoop hier wat meer pit in te krijgen. 1/320 sec, f11, 46 mm (cropfactor 2), ISO 200

Zeker in de herfst ben ik hier graag te vinden. De Beukenlaan in de AWD. Altijd goed voor wat leuke foto's.