Steeds denk je "nu heb ik wel genoeg Torenvalken op een paal" maar ik kan het toch ook weer niet laten.

Het valt nog niet mee om met het keiharde licht tegenwoordig de belichting een beetje goed te krijgen.

Helaas heeft de Grijze eekhoorn de Rode eekhoorn in grote delen van Engeland verdreven. (Er schijnen zelfs reservaten voor de Rode eekhoorn te zijn ingericht om de soort te behouden.) Het blijven daarom wel mooie, leuke beestjes om te fotograferen en echt schuw zijn ze niet.

Als ik een Ekster zie die ik wil fotograferen vliegt deze over het algemeen tijdig weg. Ik was daarom verbaasd dat dit span bleef zitten en zich ook nog liet vastleggen. Daarnaast zaten ze ook nog eens op een mooie struik met rode vruchten wat voor mij het plaatje compleet maakt. Ik ben er blij mee hoewel ze wel wat dichterbij hadden mogen zitten. Next time.

Altijd als ik bij mijn zoon in Engeland ben gaan we ook even naar Cannock Chase. Daar is altijd wat te zien.

Altijd als ik bij mijn zoon in Engeland ben gaan we ook even naar Cannock Chase. Daar is altijd wat te zien.

Tussen allerlei plevieren en ruiters liep deze Strandloper.

Even een beetje uitrusten en wat poetsen.

Het is omdat de Houtsnip bewoog anders had ik hem waarschijnlijk gemist.

Leuk aan deze foto is dat de vlinder op de onderkant van de bladeren zit maar toch van boven gefotografeerd is.

Ik kon niet helemaal recht voor de vlinder komen en dacht dat het niets zou worden. Thuisgekomen en op het scherm bekeken vind ik toch dat het een leuk plaatje geworden is.

Dit gorsje weet wel de aandacht op zich te vestigen in het geel/groene landschap.

Tussen honderden Knobbelzwanen zwommen deze geelsnavels. Het was zowat windstil waardoor het een mooi rustig beeld is geworden.

Op sommige plekken zijn er gelukkig nog wat van deze musjes te vinden. Meestal zitten ze verscholen in heggen of struiken maar soms laten ze zich ook bewonderen.

Onze grootse weidevogel blijf een genot voor het oog. Deze liet zich gewillig fotograferen, zo vanuit de auto.

Als ze niet mooi in de zon zitten komen de kleuren van de Vink er niet echt mooi uit.

Eerst hoor je ze en met een beetje geluk zie je ze. Ze gaan mooi boven in de vegetatie zitten dus soms krijg je een kans.

Deze week in België geweest om vlinders te spotten. Ook hier vielen de aantallen tegen maar toch nog wat leuke plaatjes kunnen maken.

Bij onze vakantiewoning zat deze - prachtig op kleur zijnde - Aalscholver zijn veren te drogen. Soms heeft het minder mooie weer ook voordelen anders hadden er vast al gezinnen in het water gelegen.

Even een uitstapje naar België gemaakt. We gingen voor het Tijgerblauwtje maar het Bleekblauwtje mag er ook zijn.

Eerst hoor je ze, dan zie je er één en dan blijken ze ineens ook vlak naast de auto te lopen. Hoe doen ze dat?

Het is natuurlijk jammer dat er bomen in de tuin staan die door o.a. droogte slecht in het blad staan. Voor een fotograaf een klein voordeel.

Soms gaan ze gelijk op het goede plekje zitten. Prettig voor de fotograaf.

Net voor een weekje Duitsland weigerde mijn 50 mm. macro lens zijn diensten. Dan maar vlinders fotograferen met mijn 135 mm. Het lijkt wel of de bloembladen de vlinder net als een vleesetende plant willen vangen.

In een wielandje voor ons vakantieonderkomen vlogen meerdere Argusvlinders.

Deze Eidereend zat lekker op een kade in Lauwersoog het verenpak te vervangen.

De Grauwe klauwier werd zowat van de draad geblazen.

Terwijl ik probeerde een Turkse lelie te fotograferen lande er een Purperstreepparelmoervlinder op de bloem. Beiden niet alledaagse soorten volgens mij. Hoeveel geluk kun je hebben.

Ook al is de vlinder nog zo kleurrijk, als hij op het zandpad gaat zitten lijk hij wel verdwenen. (Ziet u ook een indiaan in de bovenvleugel?)

Hier heb je dus mijn dilemma. Klein diafragma: achtergrond onrustig. Groot diafragma: niet alles scherp. Moet nog even aan de ideale oplossing werken.