Reflecties in het water van een stomend beekje

Dit mannetjes damhert doet zijn best om de vrouwtjes te imponeren met zijn burlen. Normaal ben ik van de High Keys, maar deze Low key wilde ik niet aan mij voorbij laten gaan.

Zilverreiger tijdens het strekken van de vleugels en de vlucht naar elders.

Gister was een behoorlijk bewolkte dag en de vogels lieten zich bij mondjesmaat zien, maar deze dame tafeleend maakte dat wel weer goed.

Het was een heerlijke dag om samen te beleven met de deelnemers van onze fotowandeling "Struinen in de AWD". Nieuwe kennismakingen, oude bekenden en goede gesprekken. Het zonnige weer nodigde uit om al die prachtige reflecties in de kanalen vast te leggen. Toch wel een dingetje om technisch uit te voeren gezien de sluitertijd en de benodigde scherptediepte, maar met deze kan ik zelf blij zijn.

Op de valreep nog wat blauw: blauwe libel boven blauw water. Genoeg blauw lijkt me :-)

Vliegende libellen fotograferen is altijd weer een uitdaging, meestal lukt het niet, maar af en toe is het bingo en dan is het ook nog eens leuk om te ontdekken dat ik de niet zoveel voorkomende Zuidelijke Keizerlibel voor de lens had.

Een warme zondag! Rood aangelopen door de hitte wist de Vuurlibel het zweet van zijn voorhoofd ;-)

Ik zat aan de waterkant om juffers en libellen te fotograferen toen er ineens iets langs mijn blote benen streek... het bleek een mannetje Zandhagedis te zijn. Even schrokken we van elkaar, toen ging hij weer rustig zijn gang en vervolgde zijn weg langs de oever waarbij hij onderweg even mooi voor me poseerde.

Even op de creatieve tour geweest bij een veldje vol met Slangenkruid, open diafragma, ruim 3 stops overbelicht en de witbalans op kunstlicht gezet. En voilà, nu past de foto in het thema blauw!

Het was gisteren erg stil met de vogels tijdens mijn tochtje door de AWD en dan ga je andere onderwerpen zoeken, zoals deze rietpluimen met de schitteringen van het water erachter. Geprobeerd wat orde in de chaos te scheppen en op die manier de herhalingen in beeld te brengen.

Krakeenden zijn prachtig getekende eendjes, maar ik zag pas hoe mooi de vleugels zijn toen het me lukte om er een in de vlucht te vangen.

In deze tijd van het jaar is het in de Amsterdamse Waterleidingduinen genieten van de wintergasten zoals de Grote zaagbek. Ik had al meerdere keren vergeefs geprobeerd deze prachtige maar schuwe eend eens goed in beeld te krijgen. Afgelopen maandag lukte dat eindelijk, en ook nog eens vanuit een lekker laag standpunt. Dit is het mannetje, met zijn gelige buik ook wel Boterbuik genoemd, het vrouwtje staat nog op mijn wensenlijstje.

Ik had deze groep spreeuwen al in het vizier toen ze ineens bijna rakelings over me heen vlogen, echt een heel gaaf moment!

In de Amsterdamse Waterleiding Duinen zijn de Damherten zó gewoon dat ik ze vrijwel nooit meer fotografeerde. Hoe leuk is het dan om ze weer eens met een frisse blik te bekijken en op zoek te gaan naar herten op fotogenieke plekjes.

Ik upload niet vaak twee foto's per dag, maar de twee Wilde Zwanen horen wel een beetje bij elkaar. Zoals gemeld bij de andere foto heb ik daar behoorlijk gecropt, bij deze spetterende zwaan heb ik eens geprobeerd of ik dat nóg extremer kon doen, foto is nog geen 5% van het origineel, maar volgens mij kan de kwaliteit er best nog mee door.

Nieuwjaarsdag in de Amsterdamse Waterleidingduinen genoten van een groep van 13 Wilde Zwanen, ik word altijd blij als ik ze weer zie en hoor. Eentje ging er lekker badderen, omdat ik de oever in de achtergrond niet mooi vond heb ik de foto behoorlijk gecropt. Hij doet zo in elk geval overtuigend mee in het thema Wit.

Een wat koudere ochtend met nevel, dat zijn prachtige omstandigheden voor een bezoekje aan de Damhertenbronst. Dolgraag wilde ik zo'n mooi ademwolkje, dus op zoek naar de juiste lichtval, het Damhert werkte mee, burlend en zelfs vlaggend. En ook nog herfstslingers in het bos, het was een feestje.

Ik was vorige week vroeg op weg naar de 'Arena' waar de bronst van de Damherten plaatsvindt. Onderweg kon ik aan dit prachtige plekje natuurlijk niet voorbij lopen, zo mooi!  Tijd voor een tussenstop dus en genieten, maar fotograferen? Landschapsfotografie was ik niet op berekend, ik kwam voor de herten, dus niet de juiste spullen bij me. Maar je moet roeien met de riemen die je hebt, dus toch maar een poging gewaagd. Geen spijt van :-)

De bronst van de Damherten is momenteel in volle gang. Daarom gistermorgen vroeg naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen gegaan, de koude ochtend met wat nevel zorgde voor prachtig licht. Na wat rondlopen heb ik een plek uitgezocht met wat tegenlicht en daar gewacht tot er zo'n stoer Damhert het bos uit kwam rennen. En dat gebeurde....

Een "trosje" Porseleinzwammen van onderen gefotografeerd. Een stack van 7 foto's om ervoor te zorgen dat ik wat meer scherptediepte had en toch een rustige achtergrond. Ik hoop er morgen nog meer te zien en hopelijk nog wat andere soorten. Zin in.

Een gescande dia gefotografeerd in 1991 in de AWL-duinen die toen nog niet volkomen vergrast waren.