Foto gemaakt in de avond tijdens een wandeling om het meer.

Na een nacht met veel regen zijn de bergen in de mist gehuld. Deze foto maakte ik toen de mist begon op te trekken.

Mooie warme kleuren op de koude alpine rotsen op een hoogte van 2840 meter. Ik was vooral opzoek naar mooie stukken steen met korstmos in plaats van mooie stukken korstmos op steen. Op deze fraaie barst in ijzerhoudend gesteente groeide een jong exemplaar van Umbilicaria cilindrica. Deze was nog zo jong, dat zich nog niet de kenmerkende apotheciën hadden gevormd. De afmeting ervan was ongeveer een centimeter. Erboven is een piepklein jong exemplaar te zien van Sporastatia testudinea.

Mijn avatar en profielfoto zijn beide een foto van een korstmos. Dat is niet zonder reden, want naast nachtvlinders en insecten is een geliefd onderwerp van mij korstmossen en dan vooral korstmossen die voorkomen in het hooggebergte van de Alpen. Nu dus een foto (stack) van mij op Deel de Natuur van een korstmos (Sporastatia testudinea) uit de Alpen, genomen op een rotspartij naast het bergstation van de Gletscherexpress in het Gletscherpark (Pitztal, Oostenrijk) op een hoogte van 2840 meter.

Tijdens een warme dag aan het begin van de avond het stadje Salo bezocht. Toen we er bijna waren begon de lucht te kleuren en dus even een moment genomen om dit oude visserstadje met de natuur vast te leggen.

Ik was enkele dagen in Luzern om mijn nieuwe kleindochter te bewonderen. Ik had alleen mijn 100-400 lens bij me (om vogels te fotograferen, wat niet echt lukte) en kon daarom alleen objecten fotograferen die ver weg waren. Vanaf het haventje in Luzern was een mooi uitzicht op de ver weg liggende, zwaar besneeuwde Alpen.

Nog even een vervolg op mijn vorige upload, wanneer ik in de Alpen ben trek ik redelijk wat tijd uit om marmotten te fotograferen, eerst wat zitten observeren en om daarna het statief bij hun gangenstelsel te parkeren. met wat geluk komen ze nieuwsgierig als ze zijn naar het geklik van de camera luisteren. Met de 24-105, brandpuntafstand op 40mm.

Door sluipen en kruipen afgewisseld met ruime tussenpozen om de dieren te laten wennen kon ik een groepje van 7 steenbokken heel close benaderen, de 400mm werd vervangen door de 70-200. Deze werd gemaakt met 98mm zodat ook het landschap ging meespelen.

Alleen het geluid van de koeienbellen moet je erbij bedenken....