Klein stukje kwelwater in een stack van 3 beelden. Wat kleur op een wat sombere dag.

Het deed mij denken aan een sneeuwstorm die over een landschap met een dennenbos raast, maar ik heb dan ook een rijke fantasie ;). In werkelijkheid zijn het mosjes op een muur.

Door recht boven de overgang tussen de gletsjer en het gletsjermeer te gaan hangen met je drone krijg je een abstract beeld van de lijnen en structuren in het afbrokkelende gletsjer-uiteinde.

In het binnenland van IJsland zie je vele soorten 'maanlandschappen' die met de drone van boven er nog meer 'buitenaards' en abstract uitzien. Er groeien vaak alleen nog mossen die accenten en kleur aan het landschap geven.

Eind september, begin oktober was ik in IJsland, misschien wel voor de tiende keer, maar het was de eerste keer dat ik ook een drone bij me had. Dat geeft de mogelijkheid om de magnifieke landschappen aldaar op een andere manier in beeld te brengen. Om dit beeld te kunnen maken moest de drone eerst meer dan 2 kilometer overbruggen. Op je schermpje van je 'remote controller' zoek je dan je compositie terwijl je met je duimen aan het manoeuvreren bent.

Wederom een ICM uit Clingendael.

Dit hele kleine paddenstoeltje lag op zijn kant in mijn broeikas. Tijd om mijn Laowa 25mm eens uit te proberen. Flitser schuin van achter en er ontstond iets waar ik wel blij van werd. In Lightroom heb ik nog wat aan de schuifjes getrokken waarna ik moest denken aan de opkomende zon. Ik vind het altijd spannend om abstracte beelden te tonen!

De patronen in het zand op het strand fascineerden mij. De voetstappen passen in mijn serie Footsteps waarbij ik mij richt op de grond waarop ik wandel.

Flüelapas Zwitserland mooie uitsnede van de bergwand.

Deze foto maakte ik bij denk ik wel het drukst bezochte plekje nabij Bretagne: Le Mont-Saint-Michel. Dat zou je niet zeggen als je deze foto ziet! Het gebied kenmerkt zich door sterke getijden. Terwijl de massa zich naar (het overigens prachtige) klooster bewoog draaide ik me om en maakte deze foto. Even uit mijn comfortzone en lekker minimalistisch

In camera 4-voudig beeld met gemiddeld als blending mode van lelieblad in vijver.

Abstracte benadering van de kunst van moeder natuur.

Een van de vele dode vogels op het strand . Waarschijnlijk een van de vele slachtoffers van de vogelgriep.

Stilleven van een rots te Bretagne. De schelp rechts is denk ik een alikruik. Ik heb heel internet afgezocht naar wat de witte kalkachtige slierten zijn. Is het familie van de zeepokken?, of iets anders. Misschien dat iemand hier op DDN ze voor me kan determineren. Anyway het doet me sterk denken aan een doolhof.

Deze foto heb ik al in februari gemaakt met (denk ik) een laowa 58mm die 2x kan vergroten. Ik kan het me helaas niet meer goed herinneren, maar heb wel met lampjes gespeeld en een uitsnede gemaakt die beeldvullend is. Leuk om te nog eens te delen in het kader van het thema van deze maand.

De natuur gaat zijn eigen gang en kan prachtige vormen creëren die als ze uitgelicht worden in een foto niet direct herkenbar zijn, maar voor mijzelf des te intrigerend. Ik ben benieuwd of iemand herkent wat dit is en wat de proporties ervan zijn. Dus brand los.

Schors van een boom. Foto in portret gemaakt maar vond zelf de liggende variant pakkender.

Tijdens mijn eerste week vakantie in Corsica kwamen de mooiste wolkenluchten voorbij. Wolken intrigeren mij altijd mateloos. Je kan er met fantasie allerlei figuren in zien en deze leken me te drijven op het blauwe water.

Een stromend beekje door het bos.

Klein riviertje waar ook de bosbeekjuffers zich aan de waterkant goed lieten zien. De waterplanten in het stromende water vond ik wel een mooi abstract beeld om vast te leggen.

Twee schaatsenrijders paren op het water van de Swalm in Midden-Limburg. Ik stel niet scherp op hun lijfjes maar op de indruk die de pootjes in het wateroppervlak maken. Ze lopen namelijk over water omdat de oppervlaktespanning intact blijft. Als je in de deukjes scherpstelt, lijken het net druppeltjes en veranderen de twee insecten in een grappig figuurtjes, zelfs met pupillen in de "ogen"! De blauwe lucht en de bomen die in het beekje gereflecteerd worden, zorgen voor een glas-in-lood effect.

Kwelwater, art of nature en altijd weer anders, het blijft een verrassing, maar oh zo lastig om op de foto te zetten. Stack van 15 losse opnames samengevoegd met Helicon software.

Meervoudige belichting in de camera van twee beelden van rimpelingen en reflecties op het water oppervlakte.

Deze waterplanten en hun reflecties zijn gefotografeerd vlak voor zonsopkomst in de Kampina. De vorm en de abstractie doen met denken aan een Japanse pentekening, ook wel Sumi-e genoemd. Past ook denk ik wel naadloos in mij Japanse serie, De foto is niet afgewerkt in zwart wit, maar heeft de oorspronkelijke kleuren. Tijdens de opname is er stevig onderbelicht.

Water, zand, zee en reflecties, hebben voor mij altijd iets magisch en een ontzettende aantrekkingskracht.

De wilg is beroofd van haar takken en neemt de nieuwe wonden op in haar bast.

reflecties van jonge wilgjes in een kabbelend riviertje

Water het blijft me fascineren. Twee beelden van dezelfde plek gemengd in Photoshop, verder geen filters en geen toeters of bellen. Gewoon slim gebruik gemaakt van de overvloeimodi. Vooral de witte golflijntjes spreken me enorm aan.

Versteend hout is fossiel hout, waarin organische materiaal zijn vervangen door mineralen. Het proces van verstening gebeurt onder de grond, wanneer een boom bedolven raakt onder sediment, en kan miljoenen jaren duren.

Ik vind het altijd weer magisch om met behulp van mijn macrolens in de wereld van bokehbollen te stappen. Wat zo op het blote oog er helemaal niet zo fraai uitziet blijkt als je het anders bekijkt een spookjesachtig 'landschap'