Portfolio Roelie Steinmann

Portfolio Roelie Steinmann

 Hoe ben je begonnen met fotografie? 

In 2016 heb ik een Olympus OM-D 10 aangeschaft om mijn interieurfotografie naar een hoger niveau te brengen. Ik had toen een interieurblog en de bedoeling was foto’s van meer kwaliteit te gaan posten. Om te oefenen met de Olympus trok ik toen regelmatig de natuur in en dat is wat uit de hand gelopen. Inmiddels is mijn focus van macrofotografie meer verschoven naar bosfotografie en heb ik een Canon D6 aangeschaft.   

Waarom speciaal natuurfotografie? 

Natuurfotografie heeft echt iets in mij wakker gemaakt, wat ik nooit had kunnen bedenken. Ik kan me volledig verliezen in de natuur en het maakt dan geen verschil of het een mooi landschap is of een prachtig bloemetje of gewoon een bospad vlak bij mijn huis. Het zorgt ervoor dat ik mijn hoofd leeg kan maken en met twee benen op de grond blijf staan..  Ik heb een pittige baan en fotografie zorgt voor voldoende ontspanning. Met architectuur en mensen heb ik gek genoeg niets in de fotografie, misschien komt dat doordat ik in mijn werk daar al veel mee te maken heb.   

Wat zijn voor jou de belangrijkste factoren om tot een geslaagde foto te komen? 

Het belangrijkste is toch wel dat ik zo blij word van een foto dat ik hem aan de muur zou willen hangen. Niet dat ik er thuis ook maar eentje aan de muur heb hangen hoor, ik ben daar te kritisch voor en zie altijd verbeterpunten in een foto als ik hem eenmaal heb gemaakt. Wel hangen er foto’s die door mij gemaakt zijn op kantoor, ze zijn door collega’s uitgezocht.  Hoewel ik de afgelopen jaren heel veel heb geleerd qua compositie en licht, is voor mij het gevoel wat ik bij een foto heb het meest belangrijk. Daarnaast is beeldbewerking voor mij ook een belangrijk onderdeel om de sprookjesachtige sfeer te bereiken waar ik naar op zoek ben. Zeker bij de bosfoto’s is de nabewerking erg bepalend voor het resultaat.   

Wat is jouw mooiste fotomoment ooit? 

Dat vind ik best een lastige vraag zeg, het mooiste moment ooit is tot nu toe denk ik het moment dat ik in 2017 in Finland beren aan het fotograferen was. We zaten met een aantal Finse mannen met flinke teletoeters met een gids in een boshut. Om bij de hut te komen was een flinke wandeling nodig richting de Russische grens en ondertussen kregen we allerlei enge verhalen over beren en wolven te horen. Daar zat ik uiteindelijk dan met mijn miniformaat Olympus camera, waarvan ik nog steeds aan het ontdekken was hoe hij nou toch werkte. Maar genoten heb ik en uiteindelijk had ik zelfs een aantal geslaagde foto’s. 

Waardoor of hoe laat jij je inspireren? 

Mijn inspiratie krijg ik op verschillende manieren. Boeken en internet zijn een belangrijke bron, verder ga ik regelmatig met andere fotografen op pad en daarnaast doe ik ook af en toe een workshop of een fotoreis met fotografen die ik bewonder. Zo heb ik workshops gedaan bij Ellen Borgreve en Inge Bovens. Ik heb echt heel veel bewondering voor hun bosfoto’s en ik heb ook veel geleerd tijdens deze workshops. 

Wat staat er nog hoog genoteerd op je wish list?

 Op mijn wishlist staat Schotland bovenaan, ik ben heel gek op ruige en wilde natuur. Verder staat Canada op de lijst en ook de velduiltjes in ons eigen land. Maar eerst staat een reis naar Noorwegen op de planning voor komende zomer. En ik word ook altijd weer heel blij van onze Nederlandse vlindertjes, waar het hopelijk dit jaar beter mee gaat dan de afgelopen twee jaar.