Het uilenvrouwtje
door Gonnie van de Schans
Als natuurfotograaf ben je steeds op zoek naar leuke onderwerpen en steenuiltjes zitten daarbij voor mij in de top 10.
In het verleden boekte ik eens een steenuilensessie in Barchem en eentje in Kalmthout. Beide voor mij een behoorlijk eind weg.
Barchem, mooie setting
Een nadeel van zo’n workshop steenuilen is de kant en klare setting, al is hij nog zo mooi. Het voelt niet helemaal als mijn foto’s.
Natuurlijk zitten er steenuilen in mijn eigen omgeving, maar hoe krijg ik die voor mijn lens?
Tijdens de wekelijkse wandeling met mijn zus, tref ik Marijn, iemand van de uilenwerkgroep, die zijn ronde maakt om uilenkasten te controleren. Ik spreek hem aan met de vraag of hij een adres voor me heeft om steenuiltjes te fotograferen. Ik denk dat hij huiverig zal zijn voor fotografen, maar hij is juist super enthousiast. Ik mag mijn schuiltentje opzetten op grond van een “graszodenboer”.
Het tentje staat er al voordat de uilskuikens zich laten zien, zodoende is het een vertrouwd onderwerp in de omgeving. Het is een leuke periode waarbij ik heel wat uren vergeefs zit te turen naar een nestkast. Maar soms komt een volwassen uil in het vizier en soms een uilskuiken. Op goede momenten zitten ze er met 3 of 4 tegelijk, het is een nest van 6.
Een volle kast
Na het uitvliegen van dit nest verplaatsen we mijn tentje naar een ander adres. Daar zitten 4 jongen in de kast. Als Marijn die kast controleert en opschoont, fladdert er een vliegvlug jong uit, dat belandt op de grond. Een uniek moment om een steenuiltje vast te houden en dan gaat het weer snel terug de kast in. Wat zijn ze klein en prachtig.
Uilskuiken in de hand
Het is mooi om zo intensief een nest jonge steenuilen te volgen. Eerst zie je ze heel voorzichtig om het hoekje kijken, daarna gaan ze pontificaal in het portaal zitten en dan wagen ze de sprong de wijde wereld in. Verrassend hoe snel dat gaat.
Het terugkomen in de kast is dan nog wel een dingetje. Dat vereist enige ervaring. Ik zie er eentje een foute landing maken, hangend onder aan de kast.
Alle begin is moeilijk
Een andere vliegt tegen de stam aan en klampt zich daaraan vast.
Foutje bedankt
Komische taferelen zijn dat. Genieten is het als ze de boom gaan verkennen of contact zoeken met elkaar.
De leukste momenten zijn die waar door de ouders gevoerd wordt. Ma of pa steenuil die terugkeert met een meikever, muis of vette regenworm.
Niks geen geruzie, maar rustig op de beurt wachtend zitten de takkelingen in het portaal of op de tak. Wel ongeduldig, want luid krijsend geven ze aan dat ze honger hebben.
De mooiste periode is de tijd dat ze uit de kast gaan, de tak op en de boom in.
Helemaal leuk zou het zijn als ze naar een mooie plek vliegen, binnen het bereik van mijn lens. Naar mijn eigen gemaakte setting. Maar hoe pak je dat aan? Ik heb meteen bij het plaatsen van mijn tentje een grillige boomstam in het gras gelegd. In de weken die verlopen groeit het gras er mooi omheen. Aan de achterkant bevestig ik een bakje met (meel)wormen. Helaas vliegen ze niet naar de stam. Af en toe landt er een zangvogel, maar geen steenuil.
Op het tweede adres pak ik het anders aan. Ik ga op zoek naar een boerenentourage. Een verzamelaar van oude materialen heeft wel iets voor me in zijn schuur liggen. Er komt een melkbus te staan, maar de muis die erop ligt, laten ze links liggen, tenminste als het tentje bezet is.
Hoe krijgen ze dat voor elkaar bij de workshop-adressen?
Een week later komt thuis de tegelzetter aan de deur om een klus te bespreken. Als ik de deur voor hem openmaak, begroet hij me met: Dag, ik ben hier toch bij het uilenvrouwtje? Hij blijkt de broer van de verzamelaar te zijn en ik heb naam gemaakt. Nu moet ik het nog waar maken. Dit jaar is het seizoen voorbij, volgend jaar nieuwe kansen.
Wil jij ook 'jouw natuur' met ons delen?
Klik dan even door naar deze introductie van "Deel jouw Natuur" voor meer informatie, je bijdrage is welkom!
Neem ook eens een kijkje bij de eerdere bijdragen aan deze rubriek, heel inspirerend!
Reacties
Hartelijk dank Gonnie voor jouw fraaie bijdrage aan onze rubriek "Deel jouw Natuur"!
Een heel leuk geschreven stukje Gonnie en geweldig hoe je staat te stralen met het steenuiltje in je hand.
Mooie beelden ook, volgend jaar toch maar samen in het tentje ;-)
Groetjes Loes
Zou gezellig zijn Loes. Maar dan moeten we wel een groter tentje hebben, dit is veel te klein.
Wat een leuk stuk Gonnie, met hele fraaie frisse beelden, complimenten, Moet genieten zijn om je in zo'n project vast te kunnen bijten.
Ohh wat een heerlijke platen van die grappige uiltjes. Mooi verhaal en heerlijk als je dit alles zo dichtbij kan mee maken, beetje jaloers ;-) haha
Leuk verhaal met mooie foto’s er bij. Ik mag ook graag Steenuilen fotograferen en ben ook wel eens in Barchem en Kalmthout geweest.
Groet, Leo
Bedankt voor jullie reacties! Het was een leuk projekt.