Een nieuw vriendinnetje
door Klaas Brolman
Sinds een week of drie heb ik een nieuw “vriendinnetje” Ik kwam haar tegen toen ik door de polder fietste en zij zat heel parmantig op een paaltje. Ze was totaal niet bang voor mij en ik meende zelf iets uitdagends in haar blik te hebben gezien toen ik mijn fotocamera tevoorschijn had gehaald. Ik zou maar wat graag een fotoshoot met haar doen en het leek wel of zij mij daartoe uitnodigde. We moesten in begin wel aan elkaar wennen en zij bleef ook steeds op gepaste afstand. Zoals een echte dame betaamd, was zij “playing hard to get”.
De volgende dagen ben ik steeds weer teruggegaan en het leek wel of ze op mij wachtte, zenuwachtig wippend met haar staartje op het hoogste takje. Kwam het door de opwinding van ons weerzien of beeldde ik me dat in. Gaande weg liet ze mij steeds dichterbij, zodat ik haar schoonheid kon bewonderen, haar prachtige tekening en zalmkleurige borst. Ze liet zich gewillig van alle kanten bewonderen.
Elke dag sprong ik koortsig op mijn fiets, ’s morgens vroeg of in de middag of bij zonsondergang en reed als een speer naar de polder in de hoop dat zij er weer zou zijn. Maar ja aan alles komt een eind en op een dag, het had hard gevroren en ik hoopte haar op een berijpt takje weer te zien, maar ik kon haar niet meer vinden. Had ze mij verlaten? De dag ervoor had ik haar nog gezien, het was erg mistig en de hemel kleurde prachtig rood tijdens de zonsondergang. Zij zat toen op een takje, het leek wel of zij ook zo genoot van de ondergaande zon of droomde zij toen al van warmere oorden?
Sindsdien fiets ik vaak langs onze rendez-vous plek en ik meen in elke rietpluim haar silhouet te herkennen maar kom steeds bedrogen uit. Ach ja, tijd heelt alle wonden en straks in het voorjaar zal ik weer naar haar op zoek gaan en wie weet!
Wil jij ook 'jouw natuur' met ons delen?
Klik dan even door naar deze introductie van "Deel jouw Natuur" voor meer informatie, je bijdrage is welkom!
Neem ook eens een kijkje bij de eerdere bijdragen aan deze rubriek, heel inspirerend!
Reacties
Prachtige serie Klaas, wie wil zo'n "vriendinnetje" nu niet.
Dank jewel Ronald
Fraaie serie . Vooral waar de Roodborsttapuit ruimer in de omgeving is gefotografeerd zijn prachtig .
Bedankt Frans
Prachtige foto's, Klaas. Mooie beschrijving erbij.
Groet, Leo
Dank je wel Leo
Een heerlijk verhaal Klaas, met gevoel voor humor geschreven, en geïllustreerd met prachtige platen van jouw mooie vriendinnetje.
Genieten!
Leuk verhaal, dat een vogeltje je zo triggert hè..
Prachtige serie foto's van het Tapuitje. Wat een mazzel dat
je exemplaar tegenkwam die niet echt bang voor je was. Door haar kon jij
die mooie serie maken. Ik heb dat ooit gehad met een roodborstje, 1 winter
lang volgde hij me en ik hem, daarna nooit meer gezien. Het zijn leuke ontmoetingen en
herinneringen!
Wat een leuk verhaal heb je hierbij geschreven Klaas en zo herkenbaar! Ik denk ook vaak een band te hebben met vogeltjes. Als je 'contact' hebt, dan ontstaan de mooiste beelden. Leuke serie!